Vroeger ak maskers, e verdediging van schijn
mo nu ziek oed en zeker genoeg voer oenzeker te kun zien
…. Nu moek niemi forcerend rebelleren over dingn
nu kuk rustig investeren in me leven te ontkiemn

moa.. soms lopt de regen nie rechte vant leien dakje
mo zien der wad ommewegen, slechtere eigenschappen
drieven boven, mor oe lange werk et vertier
oj de deure nie eens kut open’n ookol stoat up e kier

kwiln de, wereld oentdekken lessen leern die me siern
want wie wit bestoak plots olene nog up papier
lyricisme, en is me
bestoansreden zo geminimaliseerd toet -isme, tis me

omt even, mo toch ziek doar up ant reflecteren
dus moet onbewust me in gedachten domineren
en dad ist, de blokkoade van peizn
die zorgt daj nooit stopt, mo et hellend vlak bluft ofglijden

gevangn, in gedachtegangn en de drang
no controle, kloon’n van iconen en de mode
de hang nor idooln en de droom van et grootste
de angst voe symbooln, te broos voe de stank vant riool

geschoold en gevangn in e vangnet
woa daj olene antrekt wat dat er je belang dekt
je plan trekt, omdat er niemand etwa van je antrekt
benauwd ziet omdat er niemand nietn in de hand et


…. Soms komn der juste twiefels in me op
….ziek bezig met et negatieve in me kop
en dus bluv ek deuredraaien lik de wiezers van de klok
wittet nie wa dak moen doen, dus ik schrievnt van men of

…. Soms komn der juste twiefels in me op
….ziek bezig met et negatieve in me kop
en dus bluv ek deuredraaien lik de wiezers van de klok
wittet nie wa dak moen doen, dus ik schrievnt van men of


… De wereld droait nie roend ik, ik zien gin Ptolemae
kzien in me jeugd geschoold gewist ol wost er nix van Columbine
praktijken, twos rustig, mo stille woater klinken
ossan anders o je up de rand stoat van te verdrinken

kzien e, semi-recidivistische pessimist
in de decembermoand, zieke soms e pseudo-hedonist
kloatn me vangn an consumptie, gin extremist
mo vraatzuchtig, vluchtig gevlucht in de mix

van emotionele winterbleus en esthetiek
met te weinig strepen voe twa te beteekn als essayist
transformerend lik e hostie
Soms ek tevele volsche noten up me zang zittn, mo zwijgen is gin optie

gebombardeerd toet spreekbuizerd die de prooi spot
vorm ek de formoatie toet daj mien ooit in e kooi stopt
blik scherp, ofgeliend, scan ek elke hidespot
en probeer ek de vlamme derin te oedn lik Hephaistos


…. Soms komn der juste twiefels in me op
….ziek bezig met et negatieve in me kop
en dus bluv ek deuredraaien lik de wiezers van de klok
wittet nie wa dak moen doen, dus ik schrievnt van men of

…. Soms komn der juste twiefels in me op
….ziek bezig met et negatieve in me kop
en dus bluv ek deuredraaien lik de wiezers van de klok
wittet nie wa dak moen doen, dus ik schrievnt van men of


niet da optstropt mo toch got nie vlot up me tocht
tocht waait up me of toet upt bot, brokkelt me trots
of, upgeslokt in de rush, weggerukt ut de kosmos
geflusht en geflost, niet dat oplost

en opboksn is toch mo wa woater no zee torsen
… soms lieket lik dat olles got ineenstortn
wankele stellingn oendersteunen et geheel fort
worup dat olleman bluft weun zolang dat er gefeest wordt

…kapiteins up e ship da nie te zinken is
“Ik bluvn rechtedeure voarn ookol zienke mis”
uze slogans zie lik sleehondentrainers
de tactiek is enkel mo toepasselijk in quarantaine

territoriums, mo lege hulzen up uz eigen podiums
en echte stemmen worden upgerold gelik linoleum
tis opium voe’t volk… us atomium
tsymbool van de dolk da we staken

bij et gratis ugraven van petroleum met slavehandn betaald
kwordn veel te pisnijdig van us vaderlands verhaal
dus kmoent lossn, Toet dak IK gin adem mi kun aaln
en olles up papier gieten desondanks de hiaten van de taal

… ik wordn rustiger van letters schetsen
tis de minst pijnlijke maniere voe me weg te metsn
ok der nie mee weg kun, biedt de taal soeloas
dus ik hoopn telkens dak ik in me teksteboek ontloadn


mo Soms komn der juste twiefels in me op
….ziek bezig met et negatieve in me kop
en dus bluv ek deuredraaien lik de wiezers van de klok
wittet nie wa dak moen doen, dus ik schrievnt van men of