Noemt me nie azomo rapper, kzien mc toet up et bot
vroeger gonk nor open mics, nu ziek liever in me kot
wa scenario’s ontwikkelen of tverdiepen van e plot
et type beats bakken woavan da je speaker nie ontploft

tis et soort beat die biedt wa dat diepe zit verstopt
yo, e woare ode, tis me liefde voe Hip Hop
tgot voral om te genieten van wa komt
en up te veren lik e fenix in de lucht, nie lik e kieken zoender kop

tis niemand die me klopt but mezelvn
ik verliezen m’in e job en bluvn delven toet int diepste van de korst
want tzit em ol in d’uppervlakte, oe diepe dat ook got
ist up de tast dak manoevreren, ik zien liever up de bots

dan in gedachten te bewegen, ik liegn nie, te trots
voe zukkn zwakte t’accepteren, en je krieg me nie kapot
deur me met angst te confronteren, zolang dak me belang
en me verlangens kunnen in ere oedn ku nietn me nog stoppn

want t’leven sloa me soms nere tegen dek,
mo tis up et moment dak rechtstoan dak de woarde snappen van me tred
en et tempo in me passen, men intentie is de sterkte
in me rap die resoneert met de frequenties in men erte

dus ik vechtn, voe los te komn ok ongewild zoen vaste zittn
je doadn in et heden en effect up heel de lange rit
je oogst wat daj zoait, dus tklinkt belachelik
mor in essentie ligt me toekomst grotendeels ol achter ik

je ku me moed doen zakkn, en me verassend dissen
mo niet ku me stoppen zolang dak over me lach beschik
dus gif ek ik gin kik ol wos ek e karatetrainer
confronteren men angsten, want anders groeien z’in quarantaine

onzeker zien is vaak geweune twijfel die de teugels ment
dus griept de teugels over toen besef je da je vleugels et
e pegasus, daj meestol zelve de keuze et
voe’t tij te keren, elke regenboog moet ooit ze kleur bekenn’n

en straaln, dus lat je nie voe joker zettn
je ku nooit oenderdoen oj der echt etwa voer over et
d’essentie zit in d’uppervlakte just lik bie e goochelact
want niemand wilt de magier ze trucedoos geopend en

fuck uppervlakkig zien, ik oedn me up de vlakte
Harry zei me: tgoat em om de diepte van uppervlakte
ik pakte ol me zelfvetrouwen en k’nam e dukt int leven
goengn stillzwijgend verder zoender me nog ut te spreken



Eén ding met muziek als het u raakt doet geen zeer
en het is ni met ne kogel dak uw geest penetreer
want ik plant een idee als wat zaad in de grond
elke keer dak eraan denk groeien de woorden uit mijn mond

Eén ding met muziek als het u raakt doet geen zeer
en het is ni met ne kogel dak uw geest penetreer
want ik plant een idee als wat zaad in de grond
elke keer dak eraan denk groeien de woorden uit mijn mond


Ik vat de zin van het leven samen op een blad
Ik ben bezeten door de woorden die ons moeder mij gaf
mijn taal de barometer van mijn mentaal
kbeletter lief en leed omdak ni beter weet

het is een sprong in het donker de vonk aan de lont
komt bij u binnen als de waarheid uit een kindermond
het blijft hangen in uw hoofd als de geur van een vochtige hond
invasief als nicotine in een rokerslong

de geest uit de fles ik omschrijf het proces
het is geen lijflied maar een lyrisch manifest
de woordenschat bevrijdt en ik vergeet de tijd
de twijfel ten spijt maar geen onzekerheid

het is een duik in het duister een bodemloos vat
en hoe dieper dat ge daalt des te harder klopt uw hart
in het gat van de nacht zoek ik dekking voor de dag
vind ik letters voor de woorden die me vullen met kracht


Eén ding met muziek als het u raakt doet geen zeer
en het is ni met ne kogel dak uw geest penetreer
want ik plant een idee als wat zaad in de grond
elke keer dak eraan denk groeien de woorden uit mijn mond

Eén ding met muziek als het u raakt doet geen zeer
en het is ni met ne kogel dak uw geest penetreer
want ik plant een idee als wat zaad in de grond
elke keer dak eraan denk groeien de woorden uit mijn mond