de kleren maakn de man makt de kleren maakn de man
ken me dekmantel ofgedoan, nu stoak ier in men adamspak
naakt, gin kostuum, nie wachtn up de postduf
de postuum memoires worn deze ki voorbarig

kranig wik ek vo dak wegen, wegen leiden ol no Rome
lijdenswegen vulgepropt met pelgrims die bluven dolen
compostella com pas stillaan in de buurt, tis wachten
up kruella want ze drinken rustig stella in de buurt

… duiveldrankjes worden overol geserveerd
"voe mie shaken, not stirred”…. The name is bond
de vage vagebond is nie geboendn an bindingsmiddel
in de cirkel wordt de kubus pas compleet in de sfeer ingewikkeld

je zinnen prikkeln met de zinnen dak ik ontwikkelen in me doka
me labo vul me voca, bulaire annekdota’s,
me schema's , me panoramisch half archaisch
labyrint van nota's woa dak lezen in Rig Vedas

me leven is up ene slag veranderd of gebleken
lik dat wos en moeste zien mo tis pas nu dakke da weten
en die goeste die doa bie oenstoat voer olles te oentdekken
stelt e mens in stoat voe zoender up te scheppen twa te scheppen

luchtjes scheppen zoender spades, zomerserenades
explosieve koasplanken, kamikaze
up weg no de extoase achter de katalysoater
tis gin poes voe zoender handschoen an te pakken, mor e kater

Mercoater of Peeters, projecties zien projecties
oed je beter bezig met et investeren in projectjes
voe loater, voe beter, connecties zien connecties
oed je bezig met creëren van e woardige reflectie

je stoat er, tis woa, je moet er just nog stoan
toen stoaj der pas volledig oj me volledig verstoat
vol-ledig verstoat, de ruimte is et canvas
et vacuum is et vacuum nie, et vacuum is de massa

de energie zit sluimerend aanwezig in de leegte
met de latente potentie voe de wereld te creëren
en we moen da nie kopieren, gin kopi, mo eren
kopiisten zien de reden, dan we copycats creëeren

dien juste parasiteren… mo we moen deran begun
zoender de inno-veren te verbanden an de zun
de kracht van Daedalus, of Diogenes in zen tun
tenigste daj moe serieus pakken int leven is de fun

Ik zie nie absoluut, toch doek nie an mee an compromissen
uppet vlak van me muziek ziek recht deur zee lik kolonisten
tekst is oenderhevig an kritiek lik bie de Bollandisten
toch zittik nie vast in me heilig kotje lik e christen

vele doper dan e priester, toch zittek in gin klooster
voe te werkn, gin klerk, ksteurn gin kogels deur de kerk
me wapen up de vloer, me pen is nu me zwoard
woamee dak leven, drinken, eten slapen en woa mee dak upstoan

… een ingewijde in de kring van virtuozen
die nie schrijven mo die upgeschreven wordt in ze strofes
men eigen personage sterft temidden in e hol vizier
van eeuwig leven upt moment dak penetreren int papier

oensterfelijk gestorven in de massa van de leegte
upgerezen in de vorm van literator, begeerte
of bezit pfff, da lat ik wel an de curator
en zo stappek zelve weg ut de projectie van Mercator